Kuzey Kore’nin yenilenen füze denemeleri şu ana kadar Tokyo’da biraz omuz silkerek karşılandı.
Her şey, Japonya’nın hava saldırısı sirenlerinin sesiyle uyandığı Ağustos 2017’den çok farklı. Kuzey Kore, hiçbir uyarıda bulunmadan Japonya’nın tepesinden Pasifik Okyanusu’na kıtalararası balistik füze (ICBM) ateşledi. Cesurca bir davranıştı.
Bu sefer Kuzey Kore’nin füzelerinin tümü kısa menzilli ve Japon kıyılarından çok uzakta denize indi. Kim Jong-un şimdilik kendini tutuyor gibi görünüyor. Ama istediği sonucu alamazsa bu değişebilir.
Peki Kim Jong-un ne istiyor?
Askeri analistlerle konuşun ve size bu son fırlatmaların Kuzey Kore’nin tam ve etkili bir nükleer caydırıcılık yolunda hızla ilerlediğini gösterdiğini söyleyecekler.
Eski bir Güney Koreli deniz komutanı olan Profesör Kim Dong Yup, “Benim bakış açımdan tahmin edilebilirdi” diyor.
“Şaşırıyoruz çünkü Kuzey Kore teknolojisini hafife alıyoruz ve şu anda acı çektiğini varsayıyoruz. Aslında Kuzey Kore kesinlikle askeri kapasitesini sandığımızdan daha hızlı geliştiriyor.”
5 ve 10 Ocak’taki testlerin ardından Pyongyang, “hipsonik kayma aracı” (HGV) ve “manevra kabiliyetine sahip yeniden giriş aracı” (MARV) olarak adlandırılan bir şeyi başarıyla test ettiğini iddia etti.
Kuzey Kore’nin füze ve nükleer programı
Bu neden önemli?
Çünkü bu, Kuzey Kore’nin Amerika ve Japonya’nın bu bölgede konuşlandırdığı maliyetli ve karmaşık füze savunma sistemlerini yenebilecek bir teknoloji geliştirdiği anlamına geliyor.
Center for a New American’dan Duyeon Kim, “Amaçlarının, Amerika Birleşik Devletleri’nin tespit etmesi bir yana, son derece manevra kabiliyetine sahip ve önceden önlem alması daha zor olan füze savunmalarından kaçınabilecek ve karmaşık hale getirebilecek silahlar geliştirmek olduğu oldukça açık görünüyor” diyor. Yüzyıl.
Profesör Kim Dong Yup da aynı fikirde: “Nihayetinde Kuzey’in başarmayı amaçladığı şey, düşmanın füze savunma sistemini zayıflatmak.
Akrep kuyruğuna benzer bir caydırıcılık sistemine sahip olmak istiyorlar” dedi.
Bir akrep kuyruğundaki iğneyi kendini savunmak için kullanır, aynı zamanda avına saldırmak ve öldürmek için de kullanır. Peki, Kuzey Kore için hangisi?
Kuzey Kore füze testinin görüntüsü (KCNA aracılığıyla)Görüntü kaynağı, Reuters
Resim yazısı,
Ocak ayında bir hipersonik füze testinin Kuzey Kore devlet medyası görüntüsü
Profesör Kim, “Kuzey Kore’nin asıl amacı saldırmak değil, kendilerini savunmak” diyerek, ülkenin “çeşitlendirilmiş bir caydırıcılık kabiliyeti sağlamaya” çalıştığını da sözlerine ekledi.
Bu, Kuzey Kore izleme topluluğu arasında yaygın olarak kabul edilen bir görüştür.
Yine de Pyongyang, konvansiyonel ve nükleer kapasitesinin Güney’den veya ABD’den gelecek saldırılara karşı etkili bir caydırıcı hale geldiği noktanın çok ötesindedir – her ikisi de defalarca Kuzey Kore rejimine saldırma veya yok etme hırsları olmadığını söyledi. .
Öyleyse neden bu küçük, yoksul devletin hükümdarı GSYİH’sının beşte biri ile dörtte biri arasında bir kısmını orduya harcamaya devam ediyor?
Carnegie Uluslararası Barış Vakfı’ndaki Ankit Panda, bunun bir nedeninin, dışarıdakilerin hissettiklerinin aksine, Kuzey Kore’nin kendisini düzgün bir şekilde savunmak için yeterli silaha sahip olmadığına inandığını düşünüyor.
“Yani Kim Jong-un kronik olarak güvensiz hissediyor. Bence Çin ve Rusya dahil kimseye güvenmiyor ve bu yüzden kapasitesini bizim yeterli gördüğümüzün ötesinde geliştirme ihtiyacı hissedebilir.”
Diğerleri şiddetle aynı fikirde değil.
Güney Kore’nin Busan kentindeki Dongseo Üniversitesi’nden Profesör Brian R Myers, Pyongyang’ın nükleer ve füze programları için çok daha iddialı bir hedefi olduğunu söylüyor.
Kuzey Kore’nin umudunun, cephaneliğini Güney Kore ile bir barış anlaşması ve ABD’nin Kore yarımadasından çekilmesini müzakere etmek için bir kaldıraç olarak kullanmak olduğuna inanıyor. Bundan sonra, Kuzey’in Güney’e boyun eğdirmekte özgür olacağına inandığını söylüyor.
